Wielki Czwartek, początek trzech najświętszych dni roku kościelnego, to pamiątka Ostatniej Wieczerzy, a zarazem święto Eucharystii i kapłanów. W czasie Ostatniej Wieczerzy Chrystus umył uczniom nogi oraz przekazał nowe przykazanie: „abyście się wzajemnie miłowali”. Po wieczerzy, prosto z Wieczernika, Chrystus z apostołami udał się na Górę Oliwną, aby się modlić. W osamotnieniu przeżywał straszliwy lęk i krwawe poty, nie tyle przed śmiercią, ile przed ludzką grzesznością i obojętnością. Zaraz potem został wydany przez Judasza i uwięziony. Dlatego liturgia wielkoczwartkowa kończy się procesją z przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do Ołtarza Wystawienia, gdzie można towarzyszyć Chrystusowi na adoracji.